Ik open de kast en pak mijn wandelschoenen eruit. Waarom heb ik die de vorige keer bewaard? Ik kan er nu geen enkele goede reden voor bedenken. Dacht ik: stel dat we in de bergen op vakantie gaan en ik ze dan wil gebruiken? Of dacht ik: zonde van het geld dat ik er voor heb betaald? Wat het ook is geweest, feit is dat ik ze sinds mijn vorige opruimrondje niet meer heb gedragen.

Tijdens de opruimchallenge ruimde ik elke dag iets op

Een aantal jaren geleden deed ik mee aan een online opruimchallenge. We woonden toen in het huis dat ik ooit in mijn eentje had gekocht en waar we inmiddels met zijn vieren woonden. Gevoelsmatig hadden we ruimtegebruik, maar ook veel spullen die we nooit gebruikten. Tijdens de challenge was het de bedoeling om elke dag iets op te ruimen. Een laatje, een plankje, een kast of zelfs een hele kamer; dat kon je uiteraard naar eigen inzicht invullen.

Does it spark joy?

Tijdens die challenge raadden mede-opruimers het boek ‘Opgeruimd’ van Marie Kondo aan. In dat boek adviseert de Japanse opruimgoeroe je om jezelf bij alle spullen de vraag te stellen: does it spark joy? Bij sommige dingen zag ik op een afstand al: oh, dat kan weg. Bij andere dingen wist ik meteen: dat moet zeker blijven. En dan waren er de twijfel-dingen. Die vond ik het moeilijkste. Op advies van Marie heb ik die items vastgepakt, waarna ik bij mezelf voelde: word ik hier blij van?

Echt diep-in-je-hart-blij

Naar mate ik het vaker deed, merkte ik dat ik er beter in werd. Ik voelde steeds sneller wat voor mij joy sparkte. Gaandeweg merkte ik ook de parallel naar andere dingen in het leven. Steeds vaker stelde ik mezelf de vraag: word ik daar blij van? Wat dat betreft spreekt het minimalisme mij aan; om alleen die dingen, spullen, activiteiten en zelfs mensen in je leven te hebben waar je blij van wordt. En dan écht diep-in-je-hart-blij en geen oppervlakkig-eventjes-blij.

What sparks joy? Ik had geen idee

En dat is niet altijd gemakkelijk. Hoogsensitieve personen voelen immers feilloos aan waar een ander blij van wordt en daarbij cijferen ze zichzelf vaak weg. Ook ik heb dat lange tijd gedaan. Ik heb tijden gehad dat ik absoluut niet wist waar ik blij van werd, wat ik leuk vond om te doen of wat me energie gaf. Ik kon in die tijd echt geen antwoord geven op de vraag: what sparks joy? Ik wist het oprecht niet. Hoe hard ik mijn best ook deed.

De parallel van spullen naar de rest van mijn leven

Door het ontspullen telkens een stapje door te trekken naar de andere dingen in mijn leven, heeft het me zo veel gebracht. Mezelf regelmatig af te vragen: word ik hier blij van? En soms trap ik nog wel eens in de valkuil en ga ik voor snelheid of gemak en dan koop ik bijvoorbeeld iets waar ik niet blij van word. Of ik laat mijn verstand overheersen waardoor ik onbewust toch nog eens kies voor iets waar ik eigenlijk niet blij van word. Later realiseer ik me dan wat ik heb gedaan en ook dat is helemaal oké, want daar leer ik weer van.

Hopelijk geniet iemand anders van de wandelschoenen

De Engelstalige variant van de vraag vind ik veel leuker dan de Nederlandse: sparkling… ik zie voor mezelf de prachtige glinsteringen fonkelen. En toen ik mijn wandelschoenen vastpakte, werd me snel duidelijk: hier word ik niet blij van en ik voelde zeker geen prachtige glinsteringen fonkelen. Inmiddels hebben ze ons huis verlaten en hopelijk loopt er iemand anders veel gelukkige kilometers op.

Hoe is dat voor jou?

Weet jij waar je diep-in-je-hart-blij van wordt? Of overzie je dat door de overprikkeling en de onrust in je hoofd en in je lijf niet en baal je daarvan? Speciaal daarvoor bied ik je een gratis proefsessie ‘hoogsensitiviteit in jouw persoonlijke situatie’ aan, waarin we samen kunnen kijken waar je het meeste last van hebt en hoe je daarmee om kunt gaan. En hoe je kunt ontdekken waar je diep-in-je-hart-blij van wordt, waardoor je minder last krijgt van onrust en overprikkeling en je je juist gelukkiger zult voelen.

PS: omdat mijn wandelschoenen ons huis al hebben verlaten, op de foto met mijn sokkenmandje 😉