Ik voel een knoop in mijn buik. Enthousiast vertellen mijn collega’s hun vakantieverhalen. Hoe ze van alles hebben ondernomen en heerlijk ontspannen weer thuis zijn gekomen. Hoe anders voel ik me. Ik voel me uitgeput. Er zijn tijdens onze vakantie wel leuke momenten geweest, maar overall bezien heb ik helemaal niet zo’n fijne vakantie gehad. Waarom niet? Ik heb vooral heel hard gewerkt om alles voor onze kinderen in goede banen te leiden. En nu komen mijn collega’s die zo veel meer dan wij hebben gedaan tijdens hun vakantie, zo veel meer ontspannen thuis. Terwijl ik hun verhalen vriendelijk knikkend aanhoor, voel ik in mij een gevoel van zwakte opborrelen. Kan ik dan echt zo weinig hebben?
Mijn zoontje wilde bij aankomst al naar huis
Dit was mijn situatie toen we een aantal jaren geleden net terug waren van vakantie. Ik vond het afzien en was blij dat we weer thuis waren. Eén zoon zei direct bij aankomst al: ik wil naar huis. En hij liet dat ook zo luid horen dat iemand met het down-syndroom een aantal kampeerplaatsen verder, terug begon te schreeuwen. Waardoor zoonlief overigens wel zo verbaasd was, dat ie even stil was.
Mijn andere zoontje werd er overenthousiast van
Ons andere zoontje vond het heerlijk om op de camping te spelen en op pad te gaan, maar hij werd daar juist overenthousiast van. “Ze zullen vannacht wel goed slapen” hoorden we in die tijd regelmatig. Nou, zo werkt dat bij ons niet. En bij andere gezinnen met prikkelgevoelige kinderen trouwens ook niet: hoe meer drukte, prikkels en onrust overdag, hoe slechter de nachtrust. En dat terwijl wij echt wel ons best hadden gedaan een rustige camping uit te zoeken, zonder harde muziek of overenthousiast animatieteam.
Het jaar erna gingen we niet op vakantie
Het jaar erna zijn we thuis gebleven, wat een heel fijn besluit was. Gelukkig hadden we heerlijk weer en vanuit ons fijne huis deden we wat uitstapjes, gingen we regelmatig lekker uit eten en genoten we van ons huis en elkaar. Van anderen kregen we regelmatig een niet zo’n positieve reactie. Die vonden het raar of zielig voor ons en de kinderen dat we niet op vakantie gingen en we onze caravan ongebruikt in de stalling lieten staan. Zo voelden wij dat niet. De kinderen zaten thuis echt veel lekkerder in hun vel dan toen we op vakantie gingen. We genoten op deze manier veel meer van elkaar.
Het is bijna zomervakantie
Nu staat de zomervakantie weer voor de deur. Onze kinderen zijn inmiddels een stuk groter en ze begrijpen veel beter hoe en wat. En zoals je wellicht al zult vermoeden: ook ik heb in de tussentijd veel geleerd. Wat vooral?
Het geluk van binnenuit zoeken
Het allerbelangrijkste vind ik: Het geluk van binnenuit zoeken en niet in externe factoren. Vooral stil staan bij:
- Waar word ik blij van?
- Wat heb ik nodig?
Ongeacht wat anderen doen en ongeacht wat gebruikelijk is in onze maatschappij. Daarbij vind ik het belangrijk te realiseren dat de antwoorden op deze vragen aan verandering onderhevig zijn. De ene dag is de andere niet. Het ene moment is het andere niet. Elke dag en elk moment kunnen je behoeftes anders zijn.
Ik hoef in het hoogseizoen bijvoorbeeld echt niet naar een groot pretpark. Ik vind het best leuk om eens naar een pretpark te gaan, maar dat doen we dan liever op een rustige dag in het laagseizoen of we zoeken iets kleinschaligs. Daarbij word ik meer blij van een natuurlijke omgeving.
Een vakantieritme
Ook het aanhouden van een ritme helpt ons: vaste gebruiken of gewoontes gedurende die vakantieweken. Sommige dingen die we altijd al doen, zoals het avondritueel voor de jongens gaan slapen, maar ook tijdelijke gewoontes die alleen in de vakantieperiode handig zijn.
Zie jij op tegen de vakantie?
Hoe voel jij je over de vakantie die voor de deur staat? Heb je er zin in of zie je er juist tegenop? Ben je bang dat je overprikkeld raakt en vraag jij je af hoe je tijdens jouw vakantie een rustmoment voor jezelf kunt creëren? Ik heb daarover een gratis e-book geschreven met daarin praktische tips, die je meteen overal kunt toepassen. Je kunt het e-book nu hier downloaden.