Met een gezonde dosis spanning stap ik in de auto. Ik kijk ernaar uit om eindelijk het examen te gaan doen, wat vanwege de coronamaatregelen al een aantal keren is uitgesteld. Het is een prachtige dag met heerlijk, zonnig lenteweer. Eerst heb ik mijn boekbespreking. Dat gaat goed. Tijdens de lunch geniet ik buiten van het zonnetje. Straks is het tijd voor het praktijkexamen. 

Binnen of buiten?

In groepjes van vier personen gaat het gebeuren. Eén persoon doet examen, één iemand is de cliënt en twee anderen geven feedback; net zoals de trainster uiteraard. Vanwege het heerlijke weer mogen we kiezen of we binnen of buiten gaan zitten. Hoewel het een prachtige omgeving is, heb ik zelf een sterke voorkeur om mijn praktijkexamen binnen te doen. Waarom?

De zon en de wind

Als ik buiten examen doe, zal ik last hebben van de felle zon in mijn ogen, de geluiden van de tractoren die voorbij rijden en de wind op mijn huid. Terwijl de zon en het lentebriesje me tijdens de lunch juist een heerlijk lentegevoel gaven, wee ik dat diezelfde zon en dat lentebriesje me juist zullen afleiden als ik me wil concentreren op mijn examen. 

Ik spreek mijn voorkeur uit

Vroeger zou ik gedaan hebben wat de rest van de aanwezigen wilde, maar ik weet inmiddels dat me dat meer kost dan brengt. Ik neem daarom het voortouw en zeg tegen de anderen: “Ik weet niet wat jullie willen, maar ik zoek graag een plaatsje binnen.” Ik krijg meteen bijval van een studiegenootje. Ook de andere twee vinden het prima en we kiezen daarom een plek binnen uit.  

Stoelen uit een bruin café

Twee stoelen worden geplaatst. Eén voor de persoon die examen doet en één voor de cliënt. Het zijn van die typische stoelen uit een bruin café: donkerbruin met een harde houten zitting en een aantal spijlen als rugleuning. Niet echt comfortabel dus. Om een goede behandeling te kunnen geven, is het voor mij wel belangrijk dat ik zelf ontspannen zit. 

Op zoek naar een kussen

Ook dit zou ik vroeger geaccepteerd hebben; ik zou me hebben geschikt in mijn lot om te moeten zitten op die harde houten stoel en daar last van hebben. Tegenwoordig doe ik dat anders. Ik vraag namelijk aan mijn trainster: “Weet jij of er hier ergens kussens zijn? Ik zit namelijk niet lekker op die houten stoelen.” Aan haar gezicht zie ik dat ze begrijpt dat het voor mij belangrijk is om prettig te kunnen zitten om een goede behandeling te kunnen geven. Ze antwoordt mij: “Dan pak je mijn krukje, toch.” En dat doe ik. 

Mijn billen genoten

Zo blij als een kind ben ik; mijn billen zitten op een heerlijk zacht kussentje, terwijl ik me kan focussen op mijn examen. En met succes. 

Behandeling bij stress en onrust

Ik mag mezelf nu IEMT-practitioner noemen (IEMT staat voor Integral Eye Movement Therapy). Dat betekent dat ik een mooie, zachtaardige behandelmethode onder de knie heb die op 1,5 meter afstand kan worden uitgevoerd en waarmee ik hoogsensitieve moeders nog beter kan helpen als ze last hebben van stress, onrust in hun hoofd of in hun lichaam, of als ze moeite hebben om te ontspannen. 

Het mooiste wat ik tijdens deze opleiding heb geleerd, is dat dingen die we in het verleden hebben meegemaakt onbewust veel invloed kunnen hebben op ons dagelijks leven. En door die ervaringen uit het verleden aan te pakken, kun je daar in je dagelijks leven veel profijt van hebben. 

Heb jij ook last van onrust of stress?

Elke maand geef ik twee gratis sessies ‘Omgaan met hoogsensitiviteit in jouw persoonlijke situatie’ weg. In zo’n sessie denk ik geheel vrijblijvend met je mee over hoe jij met een moeilijke situatie in je leven om kunt gaan en hoe je meer rust en ontspanning kunt creëren. Wil je ook kans maken op zo’n gratis sessie? Vraag die dan hier aan.